Kara Şiir Antolojisi 2009SIVI.
Nar geceye saçıldı,
Vadilere saklanmış kızıllar.
Gece gökyüzünden düşer melekler ve hepsini avuçlarım toplar.
an ki, rüzgarın adına dokunduğu zamanmış…
Ağlarmış bir kız çocuğu
ve içimde bronz bir midilli yaşarmış.
Hatırlat da unutalım bir ara,
çiğnediğimiz karıncaları
-Ahh, hacminden taşmam için emmem lazım kayalıkları-
Her gecenin bir rengi vardır,
Her sözün bir kütlesi,
Ben kızıllar açtım canım, sen topla tanelerimi…
Yer çeker kendine, caziptir toprak.
Şimdi bir yerinden tutsam kayar,
Neresinden dönsem kar?
İçime sızmışım.
An; sızı saçmalar,
YAŞASIN MODERN ZAMANLAR. Sus!
Sus yoksa beni bu yüzyıl parçalar.
…
.
Ben bir nardan kaçtım bu gece, beni bir avuçların yakalar!
5 yorum:
evet doğru adresteyim :) bu şiirini başka bir yerde okudum ve o kadar etkilendim ki... blogunu bulduğum için şanslı hissediyorum kendimi. takiptesin bundna sonra =)
emre, git başımdan.
vakit, sıvının sızıya dönüşüdür.
ve sen, sıvının içinde yüzdürürken nar kabuklarını, ben, koştururum yedi düvelde. yedi düvelin düşünü görüp yenilirim nev-vakitlere.
bazen uykum geliyor. bu yüzyıl uykumu getiriyor benim de. oysa eskiden, o masalların içinde yaşarken bizler, uyku tozlarımızı çoktan atmıştık derelere. derelerde uyurken balıklar, biz eşiklerden atlamıştık..
sıcak su ne kadar hızlı, soğuk su da ne kadar yavaş akarsa bir şekilde bu dizeleri okumakta her kere bir çocuğumu daha fısıldayarak konuşmaya itiyor içimde
müthiş .. seninli gurur duyuyorum.
bunu şiir akşamlarında mı duymuştum? çok güzel, emre..
Yorum Gönder